Het succes van een organisatie is in grote mate afhankelijk van de medewerkers. En omgekeerde geldt ook dat het welzijn van de medewerkers in behoorlijke mate afhankelijk is van de organisatie. Een medewerker die zich zeer flexibel opstelt ten aanzien van zijn werkgever is bijzonder waardevol. ’s Avonds thuis een rapport voor de dag daarna voorbereiden, op het vakantie-adres een paar emails beantwoorden of even bellen en nog wat instructies geven aan de collega die je werk waarneemt, wordt al snel als normaal ervaren.
Dat is het misschien ook, maar alleen wanneer die flexibiliteit naar twee kanten werkt: mag je op een zonnige zomerdag overdag even een ijsje pakken met je zoontje op een terrasje? Mag de laptop van de zaak ook worden gebruikt om voor de tennisvereniging een verslag te maken? Mag je partner je bellen op de mobiele telefoon van je werkgever, en mag je ook terugbellen met datzelfde toestel?
Lang is er gesproken over een goede balans tussen werk en privé. Soms is sprake van een strikte scheiding: van 9 tot 6 is werk en daarbuiten is privé. In andere gevallen is sprake van afspraken hoe om te gaan met overuren of privé-gebruik van bedrijfsmiddelen. Hoewel er nog veel mensen zijn die zo denken, is de balans werk/privé aan het wankelen. Vooral jonge generaties denken er anders over. Zij willen een véél grotere mate van flexibiliteit in het invullen van hun dag.
Op dit moment worden voornamelijk vaste salarissen betaald voor de aanwezigheid van een medewerker. Daarbij wordt verondersteld dat de medewerker zijn aanwezigheid vult met activiteiten in het belang van de werkgever; veelal worden die door de leidinggevende toebedeeld.
Maar we zien langzaam andere arbeidsvormen ontstaan waarbij het helemaal niet meer gaat over de balans werk/prive of flexibiliteit. Arbeidsvormen waarbij werkgever en werknemer afspraken maken over het op te leveren resultaat: wat moet wanneer worden opgeleverd en welke vergoeding staat daar tegenover?
Natuurlijk zal het nog een hele tijd duren voordat de nieuwe arbeidsvormen de overhand krijgen. En het is ook nog maar de vraag of deze nieuwe arbeidsvormen de traditionelere varianten geheel zullen verdringen. Maar zeker is dat in dit vlak veel meer flexibiliteit van werkgevers en werknemers is gevraagd. Immers, de maatschappij is aan het veranderen.